ในหลายปีมานี้คำว่า “ความมั่นคงด้านอาหาร” ดูจะเป็นคำที่ได้ยินบ่อยมากขึ้นเรื่อยๆ แต่หลายคนก็ยังไม่ตระหนักว่ามันจะเป็นจริงไปได้อย่างไร ในเมื่อมองไปทางไหนวันนี้ก็เห็นมีแต่อาหารขายเต็มไปหมด จะเลือกกินทิ้ง กินขว้าง กินหรูหราอย่างไรก็ได้

หลังจากอาจารย์ยักษ์ไปบรรยายให้กองทัพเรือฟังเพียงไม่กี่วัน ทางกองทัพก็ได้ส่งแกนนำระดับคีย์แมนจำนวน 10 คน มาเข้าอบรมร่วมกับเครือข่ายกสิกรรมธรรมชาติ เจ้าหน้าที่ของสถาบันเศรษฐกิจพอเพียง กลุ่มเกษตรกร และกลุ่มคนที่สนใจศึกษาเรียนรู้เรื่องการนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน...

...การพูดคุยในเวลาสั้นๆ ให้กับคนหมู่มากที่แน่นอนว่า มีความเข้าใจพื้นฐานในเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงไม่เท่ากัน อาจารย์ยักษ์จึงเลือกใช้การหยิบยกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงที่ได้เคยบอกเล่าบนเวทีพูดคุยกับคนไทยเรามาหลายครั้ง เพื่อให้เห็นภาพชัดเจน...

ในภาวะที่สังคมอาเซียนสิบประเทศกำลังจะรวมตัวกันเพื่อทำให้เป็นชุมชนเดียวกันโดยจะเปิดเสรีในทุกๆ ด้าน และจะร่วมมือกัน 3 ด้านหลักๆ ด้านการเมือง ความมั่นคง เป็นด้านที่หนึ่ง ด้านที่สองได้แก่การเปิดเสรีทางการค้า และด้านที่สามคือ เรื่องสังคมและวัฒนธรรม ทั้งสามเรื่องนี้ เรื่องที่รัฐบาลกำลังเอาจริงเอาจัง เป็นเรื่องเป็นราว เป็นข่าวเป็นคราว ทำท่าว่าจะสำเร็จ คือเรื่องของการเปิดเสรีทางการค้า