ศาสตร์ของพระราชาในการจัดการน้ำในพื้นที่ลุ่มน้ำ จะแบ่งเป็นพื้นที่ ต้นน้ำ กลางน้ำ และปลายน้ำ โดยนำแนวทางปฏิบัติที่ทำได้ง่าย ใช้วัสดุในพื้นที่มาทำ เช่น ในพื้นที่ต้นน้ำจะต้องมุ่งเน้นการปลูกป่า ด้วยป่า 3 อย่างให้ประโยชน์ 4 อย่างโดยปลูกแซมลงไปในพื้นที่ เกษตรกรที่ทำไร่ข้าวโพด ทำสวนยางอยู่ก็จะต้องนำมาบ่มเพาะ ให้เข้าใจถึงความจำเป็นในการที่จะต้องรักษาป่าต้นน้ำไว้ และวิธีการปลูกป่า 3 อย่าง ประโยชน์ 4 อย่างนี้ยังจะทำให้เกิดความพออยู่ พอกิน พอใช้ ขึ้นได้กับตัวเองโดยไม่ต้องพึ่งพาแต่การขายข้าวโพด หรือยางอย่างเดียว ซึ่งไม่มีทั้งความมั่นคงแน่นอน และยังส่งผลสะท้อนกลับมาทำลายตนเองอีกด้วย นอกจากนั้นพื้นที่ต้นน้ำก

​กลางสัปดาห์ที่ผ่านมา ทีมงานสถาบันปลูกป่า ของปตท. ยกทีมมาคุยกับอาจารย์ยักษ์ที่มาบเอื้อง เป็นการปรึกษาหารือกันเป็นครั้งที่สอง ในการทำงานด้านปลูกป่า ซึ่งอาจารย์ยักษ์ก็ติดค้างเอาไว้ตั้งแต่คุยกันครั้งแรกหลังปีใหม่ ว่าจะได้นำเอาคำสั่งเสียของ Mr. Biodiversity ของไทย คือ จารุจินต์ นภีตะภัฏ ที่ได้จากโลกนี้ไปตั้งแต่เมื่อ 5 ปีก่อน​

ฉบับที่แล้วได้คุยเรื่องการปฏิรูปการศึกษาด้วยพลังท้องถิ่นซึ่งเป็นแสงสว่างดั่งของขวัญรับปีใหม่ 2556 โดยกล่าวถึงการที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจะได้ลุกขึ้นมาจับมือกันจัดการศึกษาของเราเองอย่างแท้จริง ในระหว่างนี้อาจารย์ยักษ์ได้อ่านบทความของผู้ช่วยศาสตราจารย์สุพจน์ พฤกษะวัน ท่านเรียบเรียงไว้เรื่อง “โลกกำลังก้าวหน้าแต่การศึกษาไทย ย่ำอยู่กับที่จริงหรือ” ท่านบอกว่า ขณะที่โลกกำลังก้าวหน้าประเทศไทยก้าวสู่ประชาคมอาเซียนโดยสมบูรณ์ในปี พ.ศ.2558 การศึกษาไทยได้กลายมาเป็นประเด็นสำคัญที่คนในสังคมวิพากษ์วิจารณ์กัน ส่วนใหญ่ก็เป็นไปในทางลบถึงคุณภาพของการศึกษาไทย ว่าการศึกษาไทยไม่มีคุณภาพ ถึงกับมีการตั้งกลุ่มต่อต้า

ช่วงก่อนปีใหม่นี้ได้พบกับเรื่องราวดีๆ มากมาย ที่น่าจะเป็นความหวัง เป็นทางออกให้กับประชาชนได้ก่อนวันสิ้นโลก โดยเป็นความหวังที่ทอแสงมาจากท้องถิ่นและพลังความช่วยเหลือจากส่วนกลาง ทั้งองค์กรเอกชนและหน่วยงานรัฐที่มองเห็นและเข้าใจทิศทางและความจำเป็นที่จะต้องมาร่วมมือกันฟื้นฟูประเทศอย่างเร่งด่วน