ขณะเวลาปัจจุบัน ก็เข้าสู่ห้วงเวลาของการสรรหาคนเข้ามารับผิดชอบในการบริหารจัดการประเทศ ผ่านการเลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตย (Recruitment Process) แต่ละพรรคก็โฆษณาหาเสียงกันอย่างครึกโครม ส่วนใหญ่ล้วนมุ่งเป้าไปที่นโยบายประชานิยม การเลือกตั้งครั้งนี้จึงเป็นเหมือนกับตลาดการค้าที่โหมประโคม ลด แลก แจก แถม กันแบบเกทับบลัฟแหลก พรรคนี้ลดภาษี พรรคโน้นแจกบัตรเครดิต อีกพรรคเพิ่มบำนาญ เพิ่มประกันราคา ท้ายที่สุดแล้วสิ่งที่ทุกพรรคแอบแฝงไว้คือ ชีวิตแบบเป็ดง่อยแถมให้ฟรี

วันนี้ อาจารย์ยักษ์ขอเสนอคำว่า...Socio-Economic Change Adaptation…

เปิดคอลัมน์วันนี้ หากพยายามอ่านออกเสียงให้พอเหมาะสมก็จะคล้ายกับรายการสอนภาษาไทยที่ยาวนาน และติดหูคนไทย ที่จริงแล้วอาจารย์ยักษ์ก็ต้องการเสนอคำที่ว่านั้นจริงๆ ไม่ได้เพียงแค่ล้อเล่น แล้วก็ต้องการให้ติดหูเหมือนกัน เพราะ “Socio-Economic Change Adaptation” หรือการปรับตัวในภาวะความเปลี่ยนแปลงเชิงเศรษฐกิจ-สังคม เป็นเรื่องใหญ่ และจำเป็นต้องให้ความสำคัญ และการให้ความสำคัญกับเรื่องนี้นั้น ก็จะต้องไม่เป็นแค่เพียงการทำไปเพื่อ “ศึกษา-หาความรู้” แต่จะต้องเป็นการศึกษา วิจัยเพื่อนำไปปฏิบัติ

“โลกไม่ได้กลมหรอก ความจริงแล้วโลกแบน” 1 

อาจารย์ยักษ์ได้รับคำถามเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงกับภาคอุตสาหกรรมหลายครั้ง คำถามส่วนใหญ่สะท้อนความคิดความเชื่อ เจตนาที่ดีของผู้ถาม ที่พยายามจะนำกรอบคิดของตะวันตกมาทำความเข้าใจและอธิบายปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ซึ่งกล่าวได้ว่าอาจถูกต้องเพียงครึ่งเดียว และเมื่อผู้ถามได้รู้สึกหรือคิดเอาเองว่าเศรษฐกิจพอเพียงก็เหมือนกับสิ่งนั้นสิ่งนี้ ทฤษฎีนั้น ทฤษฎีนี้ ที่ตนเองรู้จัก ก็รู้สึกสบายใจ โล่งใจ อ๋อ...เข้าใจแล้ว ที่แท้ก็เป็นเช่นนั้น เช่นนี้นี่เอง