อาจารย์ยักษ์ มีความเชื่อลึกๆ ว่าการทำงานที่มุ่งมั่นเพียรทำมาตลอด 20 ปีที่ผ่านมา หากจะให้สำเร็จลงได้นั้น ไม่อาจอาศัยพลังของคนเพียงคนเดียว หรือเพียงกลุ่มเดียว แม้กลุ่มกสิกรรมธรรมชาติที่จับมือร่วมทางกันมาตลอด ก็ไม่อาจอาศัยพลังเพียงหยิบมือเดียวนี้ไปเปลี่ยนแปลงสังคม เปลี่ยนแปลงโลกได้ สิ่งสำคัญและเป็นเงื่อนไขจำเป็นอย่างยิ่ง คือ การรวมพลังของภาคส่วนต่างๆ เข้ามาร่วมมือกันทำพร้อมกัน หรือที่อาจารย์ยักษ์ใช้สัญลักษณ์ฝ่ามือ โดยให้นิ้วทั้ง 5 ทำหน้าที่ผสานกันเป็น “เบญจภาคี“ อันประกอบด้วย ภาคราชการ ภาควิชาการ ภาคประชาชน ภาคเอกชน ภาคประชาสังคมและสื่อมวลชน เป็นนิ้วทั้ง 5 ไล่เรียงกันไป
 
          นิ้วที่อาจารย์ยักษ์ให้ความสำคัญและเน้นย้ำเสมอ คือ นิ้วก้อย ซึ่งเปรียบเสมือนภาคประชาสังคมและสื่อมวลชน เพราะแม้เป็นนิ้วก้อยที่เล็กที่สุดในบรรดา 5 นิ้ว แต่ก็เป็นนิ้วที่มีพลังในยามที่สังคมขาดความรัก ความสามัคคี นิ้วก้อยนี่แหละที่ใช้ชูคืนดีกัน เกี่ยวก้อยกัน เพื่อไปด้วยกันต่อ เช่นเดียวกัน “สื่อ” นี่แหละที่มีพลังเฉกเช่นเดียวกับนิ้วก้อย สื่อจะทำให้คนเลิกทะเลาะกัน หันมาช่วยเหลือจุนเจือ มาสามัคคีกันนำพา “สาร” ที่ช่วยให้คนผ่านวิกฤติการณ์นี้ไปให้คนหมู่มากได้ ดังนั้นการที่สื่อรวมตัวกัน อยากจัดอบรมสื่ออาสาสมัครเพื่อที่จะสื่อ “สาร” ที่สำคัญคือ “ศาสตร์อันลึกซึ้งของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ” ให้เข้าถึงคนได้มากขึ้น หลากหลายขึ้น จึงเป็นนิมิตหมายที่ดีของสังคมไทยยิ่ง
 
          งานนี้อาจารย์ยักษ์เห็นภาพของเจตนารมณ์ที่แรงกล้า เพราะทั้งๆ ที่พวกเขายังไม่รู้ว่าจะหางบประมาณจากที่ไหนมาจัดกิจกรรมนี้ แต่ทุกๆ คนก็ช่วยกันเต็มที่ และเมื่อพยายามจนเปิดโครงการไปได้แล้วมีคนติดต่อเข้ามามาก ที่สำคัญแต่ละคนมีข้อมูล มีศักยภาพเด่น บางคนก็อยู่องค์กรระหว่างประเทศ มีข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับภัยพิบัติได้เข้ามาแลกเปลี่ยนกัน มีมุมมองให้เห็นว่าต่างประเทศนั้น เขาจัดการรับมืออย่างไรกับภัยพิบัติ ได้เห็นความพยายามของชาติโน้นชาตินี้ ที่พยายามจะหาทางออก นอกจากนั้นยังมีสื่อที่ทำงานกับสนามจริงอีกหลายคนมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์
 
          ผู้เข้าอบรมสื่ออาสาทั้ง 40 กว่าคนนี้มีพื้นฐานด้านคอมพิวเตอร์ มีความสามารถในการค้นหาข้อมูลทางอินเทอร์เน็ต และความสามารถทางสื่ออยู่แล้วเป็นทุน และด้วยความที่เขารู้ข้อมูลมากและครอบคลุม ทำให้เขารู้เลยว่า “ใช่แล้ว ขณะนี้เป็นเวลาที่กำลังวิกฤติที่สุดแล้ว จำเป็นยิ่งที่จะต้องช่วยกันดิ้นรนหาทางออก” แต่จะหาทางออกอย่างไรนั้นก็ต้องมาช่วยกัน เพราะไม่มีใครมีคำตอบที่ดีที่สุด ถูกที่สุด ใช่ที่สุด มีแต่ตัวอย่างที่น่าจะใช่ น่าจะได้ผล น่าจะจริง ถ้าเดินตามนี้น่าจะรอด 
 
          จึงอยากสื่อสารตัวอย่างแห่งความสำเร็จของเราที่เดินตามทฤษฎีบันได 9 ขั้นสู่ความพอเพียง อันประกอบด้วยขั้นพื้นฐาน 4 ขั้น และขั้นก้าวหน้าอีก 5 ขั้นออกไป พวกเขาก็อยากเป็นเหมือนกับที่เราทำกันในเครือข่าย และมีบางคนที่มีความรู้ด้านสื่ออยู่แล้วเขาก็อยากจะมาพัฒนาสื่อต่อ เขาอยากเรียนรู้การทำสารคดี การถ่ายภาพ การตัดต่อ ก็เข้ามาเรียนรู้กัน โดยมีทีมผู้เชี่ยวชาญจากบริษัท ทีวีบูรพา เข้ามาให้ความรู้ โดยเริ่มจากการปลูกฝังจิตวิญญาณของคนทำสื่อ ก่อนที่จะเรียนรู้การตัดต่อและการทำสารคดี เมื่อเผชิญกับภัยพิบัติที่จะเกิดถ้าเกิดแล้วจะฟื้นฟูอย่างไร 
 
          การสื่อสารด้วยพลังของนิ้วก้อยด้วยหัวใจของนักสื่อสารมวลชนที่แท้จริงนี้ ก็จะสามารถบอกต่อให้สังคมลุกขึ้นมาสร้างสรรค์จุดเปลี่ยนเพื่อเผชิญกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น ช่วยกันสร้างสรรค์ ช่วยพระองค์ท่านอีกทางหนึ่ง อย่างนี้เราก็จะช่วยคนได้จำนวนมหาศาล โดยเอาตัวอย่างดีๆ ไปสื่อให้เป็นทางออก เป็นที่พึ่งของสังคม ท้ายที่สุดก็จะทำให้เกิดกระบวนการสื่อสารที่จะเป็นกำลังสำคัญ ซึ่งเหตุการณ์นี้ทำให้อาจารย์ยักษ์ยินดียิ่ง เพราะได้เห็นกับตาตัวเองว่าวันนี้ที่บางคล้า พิราบสื่อสารตัวน้อยๆ เริ่มขยับปีกบินแล้ว

"อาจารย์ยักษ์ มหา’ ลัยคอกหมู"