ในยุคสมัยแห่งการยื้อแย่งแข่งขัน ท่ามกลางสังคมที่ตะเกียกตะกายแก่งแย่งกัน เพื่อหวังลาภยศถาบรรดาศักดิ์ อาจารย์ยักษ์ถือว่าตัวเองเป็นคนมีบุญ เพราะท่ามกลางความรุ่มร้อนจากโลภะ โทสะ โมหะ ยังได้พบเจอกับเหล่า “บุคคลที่หาได้ยาก” มากมายหลายคน เป็นคนที่มีจิตวิญญาณสร้างผลงานขึ้นมาด้วยจิตใจมุ่งมั่นของตัวเอง แม้ไม่มีปัจจัยค่าตอบแทนใดๆ ก็ทุ่มเททำจริง

อาจารย์ยักษ์อยากให้กำลังใจ และอยากพูดถึงคนในกลุ่มที่ถือว่าเป็นรุ่นกลางของเครือข่ายกสิกรรมธรรมชาติ ยกตัวอย่างความพยายามของ เอ (เกียรติศักดิ์ ลีสง่า) ที่พยายามสร้างรูปธรรมของการนำไม้มาใช้ประโยชน์ให้คนเห็นจริง โดยนำไม้ที่ปลูกจากเครือข่ายธนาคารต้นไม้มาสร้างธนาคารต้นไม้สำนักงานใหญ่ขึ้นที่มาบเอื้อง ซึ่งเป็นหนทางที่เป็นรูปธรรมในการแสดงให้เห็นว่าการปลูกไม้เพื่อนำมาใช้ประโยชน์เองนั้นสามารถทำได้ เพราะเดี๋ยวนี้คนไม่กล้าปลูกต้นไม้แล้ว เขาคิดว่าปลูกแล้วนำมาใช้ประโยชน์ไม่ได้ ปลูกแล้วตัดไม่ได้ ขนย้ายไม่ได้ เขาจึงเลือกทางที่จะตัดทิ้ง เผาทิ้งง่ายกว่า

แต่เอก็ทำให้ดูแล้วว่าสามารถทำได้ เจ้าหน้าที่ป่าไม้ก็ยืนยันแล้วว่าการขนส่งเคลื่อนย้ายไม้ที่ปลูกในที่ดินของตนเองเพื่อนำมาทำประโยชน์นั้นทำได้ ไม้ที่ปลูกขึ้นในที่โฉนด หรือ น.ส. 3 ของตนเองนั้นนำมาทำประโยชน์ได้อย่างมากมาย เพียงมีใบอนุญาตจากผู้มีอำนาจ เช่น กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ว่าเป็นไม้ที่ปลูกขึ้นในที่ดินของนาย ก นาย ข ก็สามารถเคลื่อนย้ายได้

มีไม้สองอย่างเท่านั้นที่เป็นไม้สงวน คือไม้สัก กับไม้ยาง หากจะตัดต้องขออนุญาตจากทรัพยากรจังหวัด เมื่อขออนุญาตแล้วภายในเวลาหนึ่งเดือนก็ต้องอนุญาต ถ้าไม่อนุญาตก็หมายความว่าเจ้าหน้าที่รัฐไม่ปฏิบัติตามหน้าที่ เพราะตามกฎหมายแล้วเจ้าหน้าที่มีหน้าที่อำนวยความสะดวก แม้ต้องปฏิบัติตามขั้นตอนต่างๆ เหล่านี้ เอก็ได้เพียรพยายามไปทำเอกสารเพื่อเคลื่อนย้ายมาทำประโยชน์ให้เห็นจริง ชาวบ้านจะได้มีกำลังใจ เพราะถ้าหากว่าเจ้าหน้าที่รัฐเท่านั้นที่มีอำนาจปลูกได้ เคลื่อนย้ายได้ ชาวบ้านก็ไม่อยากปลูก สุดท้ายก็คือบ้านเราจะไม่มีต้นไม้ เพราะเอามาใช้ประโยชน์ไม่ได้ ซึ่งก่อให้เกิดความเสียหายยิ่งกว่า

การทำให้ดูตัวอย่างนี้สำคัญ แต่ส่วนใหญ่แล้วคนจะไม่ค่อยสนใจทำเพราะเป็นมุมที่ละเอียดอ่อนและยาก แต่เอมาทำเขาลำบากและทำงานหนักเพื่อที่จะสร้างให้เสร็จ คนมาเห็นก็สนใจ และนำไปทำตามได้ ถ้าคิดแล้วเพียงแค่พูดด้วยปาก หรือแม้แต่เขียนกฎหมายขึ้นมาก็เท่านั้น ไม่เกิดผลเพราะแปลงลงสู่การปฏิบัติไม่ได้ แต่เอเพียรพยายาม ปฏิบัติ ของจริงนี่แหละที่จะพิสูจน์ให้คนเห็น และคนก็จะคิดที่จะสร้างบ้านด้วยไม้ สร้างยุ้งข้าวด้วยไม้ ทำอะไรด้วยไม้ที่ตนปลูกเอง

นอกจากตัวอย่างของเอแล้ว คนที่สองก็คือ ผู้ใหญ่ดาว (เดช ทองลพ) กับทีมงาน ทั้งเมีย ทั้งลูก เห็นคุณค่าของงานกสิกรรมธรรมชาติ ตั้งแต่มาอบรมที่มาบเอื้องกลับไปบ้านก็ปลูกต้นไม้มากมายที่บ้าน จัดงานระดมทุนมาปลูกต้นไม้เพื่อประเดิมให้เกิดการปลูกต้นไม้ในบ้าน ทุกวันนี้มีป่า 3 อย่างประโยชน์ 4 อย่างเป็นเรื่องเป็นราว พอรู้ว่ามาบเอื้องจะสร้างธนาคารต้นไม้ ก็รีบเกี่ยวข้าวให้เสร็จแล้วยกทีมขึ้นมาทำธนาคารต้นไม้สำนักงานใหญ่ที่มาบเอื้อง แม้ว่าไม้ที่ตัดมายังไม่แห้งดี ก็เร่งสร้าง เร่งทำ ถึงแม้จะหดบ้าง จะเอียงบ้าง มันก็เป็นความพยายามของคนที่ต้องการพิสูจน์ว่าเขาลงมือทำจริง ทำได้จริง เรื่องราวแบบนี้ก็เป็นเรื่องที่ต้องยกย่อง อย่างนี้เราอยากจะยกย่องให้คนเอาเป็นตัวอย่าง เพราะทำจริงๆ

เรื่องราวของบุคคลที่หาได้ยากยังไม่หมดเท่านี้ ฉบับหน้าจะชี้ให้เห็นเหตุว่าทำไมอาจารย์ยักษ์ถึงเชื่อว่า กาละเวลานี้ โลกจำเป็นและต้องการบุคคลที่หาได้ยาก แม้เป็นเพียงคนเล็กๆ เหล่านี้ โปรดติดตามอ่านใน คมชัด ลึก เสาร์หน้า

"อ.ยักษ์ มหา’ลัยคอกหมู"