ขอท้าวความไปถึงฉบับวันเสาร์ที่ 24 ก.พ. ที่เราพูดถึงความตั้งใจและความพยายามของ 5 ภาคี ในการระดมสรรพกำลังเพื่อจัดตั้ง “ปูทะเลย์มหาวิชชาลัย” ขึ้นในจังหวัดสระแก้ว ภายใต้กรอบความคิดเศรษฐกิจพอเพียงของพระเจ้าอยู่หัวฯ ของพวกเรา และหลักคิด “บัณฑิตรักถิ่น” เรียนรู้จากท้องถิ่น ไม่ละทิ้งท้องถิ่น อยู่ร่วมพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืน และสมดุลย์ เป็นผู้มีคุณสมบัติ “เป็นงานในถิ่นฐาน มีวิญญาณนักพัฒนา บางวิชาเชี่ยวชาญ” ซึ่งได้ขยายความแล้วในฉบับก่อน...

เมื่อ “โลกร้อน” ธรรมชาติถูกทำลายเพราะน้ำมือ “มนุษย์” จึงเป็นหน้าที่ของ มนุษย์ ที่จะต้องลุกขึ้นมาแก้ไข ผู้เชี่ยวชาญหลายฝ่ายเชื่อว่า เราได้ “ทำลายธรรมชาติเกินขีดที่จะเยียวยา” แต่ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ มนุษย์ยังต้องมีความหวัง มีสัมมาทิฐิ ที่จะแก้ไขจากสิ่งที่ “ผิด” มาเป็น “ถูก” การสร้าง “คน” ให้เป็น “มนุษย์พันธุ์ใหม่” ที่รัก เคารพ ธรรมชาติ และเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน จึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่เพียงแต่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ยังเป็นภารกิจเร่งด่วนที่ต้องทำ และต้องการความร่วมมือจากทุกภาคส่วนของสังคม...

ฉบับที่แล้วเราพูดถึงสถานการณ์ที่โลกต้องตกอยู่ในภาวะเสี่ยงภัย 23 หัวเรื่องใหญ่ๆ ที่สรุปโดยที่ประชุมผู้นำด้านเศรษฐกิจโลกในการประชุม World Economic Forum ที่เมือง ดาโวส์ ประเทศสวิสเซอร์แลนด์ อีกสิ่งหนึ่งที่น่าสนใจในการประชุมนี้ คือการประเมินความเสี่ยงโดยมีการสอบถามความเห็นจากผู้เข้าร่วมประชุมใน 2 ประเด็นหลัก...

วันนี้ขอพักเรื่องที่ยังค้างอยู่ในฉบับที่แล้ว ขอนำเรื่องที่คิดว่า “เร่งด่วน” จากปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่เกิดขึ้นในระยะ 1-2 เดือนมานี้มา “เตือนภัย” กัน ถ้าจำกันได้ ส ค ส ปี 2547 ขององค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ที่ทรงมอบให้พสกนิกรในปี 2547 เป็นรูปลูกระเบิด 4 ลูกกระจายอยู่ทุกทิศ ตีความได้ว่ามนุษย์กำลังเผชิญกับวิกฤติใหญ่หลวง 4 ประการ